Nieuwe spijkerbroek en pyjama

Ineens zitten er gaten bij de knieën van alle Elians spijkerbroeken. In ieder geval lijkt dat wel zo. Daarom willen we op een ochtend dat Elian een nieuwe spijkerbroek aantrekt. Het model is iets anders dan anders, dus de prijskaartjes zitten er nog aan, zodat we de broek kunnen ruilen als de pasvorm niet goed is.

Elian doet de broek nog net aan, maar daarna protesteert hij. ‘Ik wil die broek niet aan, ik wil geen nieuwe broek!’

De laatste tijd doet hij broeken gewoon aan, ook als we ze van iemand anders hebben gekregen, dus ik had er even niet bij stilgestaan dat een nieuwe broek voor moeilijkheden zou kunnen zorgen.

‘De kaartjes gaan er zo af, hoor,’ probeer ik nog, maar ik zie het al: zijn gezicht staat nors en hij vouwt zijn armen. ‘Die doe ik niet aan!’

Omdat we hem niet hebben voorbereid en we ’s ochtends niet ruim in de tijd zitten, doen we niet moeilijk en geven hem gewoon een andere broek. Een zeldzaam exemplaar, zo ongeveer de enige oude waar nog geen gat in zit. De nieuwe broek ontdoe ik van de prijskaartjes en leg ik in zijn kast.

Elian groeit ook uit al zijn pyjama’s, dus als hij een paar dagen later water knoeit op zijn pyjama, wil ik hem een nieuwe pyjama aandoen.

‘Wat een mooie pyjama,’ roept hij als hij zijn rechterarm in de mouw steekt. ‘Is die nieuw?’ Hij steekt zijn hoofd door de opening voor het hoofd.

Blij en verrast dat hij zo enthousiast is, ga ik er in mee: ‘Ja, die is nieuw! Wat is hij mooi, hè?’

Zijn linkerarm blijft halverwege de tweede mouw steken. Bliksemsnel trekt hij hem terug. Zijn gezicht staat weer nors en ja hoor, daar komt het protest: ‘Die wil ik niet aan! Ik wil nooit nieuwe kleren aan!’

‘Maar lieverd, dat kan toch niet. Je groeit,’ leg ik uit. ‘Dan passen je kleren op een gegeven moment toch niet meer?’ Ook nu lukt het me niet om hem over te halen. Ik probeer hem zijn andere mouw aan te doen, maar hij verzet zich. Ik geef het op, want als ik hem dwing de pyjama aan te doen, doet hij hem toch meteen weer uit.

Het grappige is dat hij een nieuwe pyjama aan heeft. Toen die bezorgd werd en ik de pyjama aan Elian liet zien, protesteerde hij ook: ‘Die doe ik nooit aan!’ Die pyjama leek wel wat op zijn andere pyjama’s, dus ik heb hem in Elians kast gelegd en die een andere avond gewoon aan Elian gegeven. Hij trok hem zonder protest aan.

De volgende morgen probeer ik hetzelfde met de nieuwe spijkerbroek. Ik leg hem klaar bij de kleren die Elian aan moet. Ik vertel Martin niet dat het de nieuwe broek is. Elian kleedt zich aan terwijl ik onder de douche sta. Als ik beneden kom, vraag ik Martin of Elian moeilijk heeft gedaan over de spijkerbroek. Dat blijkt niet het geval te zijn.

Binnenkort doe ik hem dus die nieuwe pyjama weer aan. En als hij dan vraagt of die nieuw is, dan lieg ik keihard: ‘Nee.’